nie

     Zastanawiam się co, jak i czy w ogóle pisać. Mogłabym się rozdrabniać i użalać nad tym, że żadnego Walentego nie posiadam, że S. dostała chociaż bukiet czerwonych róż od anonimowego wielbiciela, a ja nie. Mogłabym rozwodzić się nad tym, że nie zdałam egzaminu z Młodej Polski, ale dwójki nie mam – razem z S. podchodzimy do egzaminu we wtorek. Mogłabym…

     Tylko to wszystko nie ma znaczenia. Moja babcia jest w szpitalu – tylko ten Najwyższy wie, jak trudno mi o tym pisać. W nocy z środy na czwartek – o pierwszej przyjechało po nią pogotowie. Najpierw, że udar, potem, że artymia, a w końcu, że udar spowodowany arytmią serca. Piszę o tym dopiero teraz, bo dopiero dziś u niej byłam. Kurwa.

     To nie jest moja babcia. Niby wygląda jak ona, ale to nie ona. Nie, nie dam rady o tym pisać…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………......................................................................…...........................… .